Војна со роденденски честитки

Роденденот е ексклузивна прилика на човек да му се честита и да му се посака здравје, успеси и лична среќа. Тоа е пријатен и интимен чин, со кој се демонстрира љубовта и почитта меѓу блиските. Освен во автократските режими, каде што од родендените на водачите се прават големи фешти, за да се потврди култот на личноста и вербата во нивното премудро водство, она што важи за обичните смртници, важи и за политичарите – празнувањето и честитањето губи секаква смисла надвор од рамката на пријателството, па дури и тогаш кога социјалните мрежи го шират значењето на тој поим.

Меѓу многуте недостатоци за кои го критикуваме Никола Груевски, кои се толку фатални што со право човекот го нарекуваме деспот, сепак треба да се издвои и една ситница што се препознава како доблест – човекот секогаш скромно го прославува својот роденден. Од друга страна, меѓу многуте доблести што им ги припишуваме на нашите опозициски лидери, неизбежно мора да се издвои и една многу непријатна маана - желбата нивните родендени да прераснат во јавни настани, од кои ќе се упатат пораки колку народот ги обожува.

Дополнителен проблем во нашиов случај е што родендените на актуелниот и на поранешниот лидер на СДСМ се со разлика од само два дена. Во нормални околности, тој факт би бил безначаен, но во ситуација кога нивните фанови упорно ги ставаат своите објекти на обожување во конкурентски однос, настанува конфликт, а потоа и фарса. И лани, а особено годинава, на социјалните мрежи, приврзаниците на Заев и на Црвенковски водеа дегутантна меѓусебна војна со роденденски честитки, во еден трагикомичен обид да покажат чиј роденден треба да биде „најсреќен“ и кој лидер е „најобожуван“.

Ги читав тие постови и коментари на Фејсбук и да бидам искрен, се почувствував баш бедно. Си помислив, дали ако еден ден овие двајцава дојдат на власт, нивните огнени обожаватели ќе бараат да се обнови и штафетата на младоста? Во поттекстот на тие пораки јасно се препозна едно недругарско ривалство и неединство, погубно за СДСМ. Немој само некој да ме убедува дека сето тоа не било важно оти се случило на Фејсбук – ако беше оваа социјална мрежа толку неважна, тогаш немаше лавовскиот дел од ресурсите за кампањата за последните избори СДСМ да ги насочи токму таму.

Знам дека Заев и Црвенковски не се директно виновни за овој невкус и за овој хаос меѓу нивните фанови на Фејсбук. Сепак, мислам дека е крајно време и двајцата да пронајдат начин да им се обратат на своите приврзаници и да им објаснат дека она што тие го прават за „доброто“ на својот фаворит, всушност, не е добро за никого – ниту за едниот, ниту за другиот, а најмалку за најголемата опозициска партија. Тешко на оној кому роденденот му служи ласкавците да му ја нахранат суетата.